Er zijn geen resultaten gevonden die voldoen aan uw zoekopdracht. Probeer het a.u.b. opnieuw.
Hij maakte 3 jaar geleden deel uit van een groep van 65 vluchtelingen die in Rome op het vliegtuig konden stappen op uitnodiging van de Nederlandse regering.
Met zijn 23 jaar destijds was hij een van de jongsten. Het invullen van een formulier en het aangeven van zijn voorkeur was voldoende. Aangezien zijn broer hem was voorgegaan naar Nederland was de keus niet moeilijk. Zijn broer woont in Roelofarendsveen en werkt op Schiphol. De kinderen van zijn broer zijn dol op hun grote oom en zien hem graag komen.
Hij is er in geslaagd met behulp van zijn taalmaatje om een stageadres te vinden voor zijn mbo-opleiding elektrotechniek. Over een week kan hij aan de slag bij het bedrijf in Noordwijk. Zijn theorie lessen volgt hij nog steeds over de computer. Uitzicht op weer klassikale lessen lijkt er niet te zijn.
Hetzelfde taalmaatje heeft hem aan het zwemmen gekregen met Beyram en Hamza. Hij was zomaar langsgekomen en had gevraagd of hij soms hulp kon gebruiken en zo waren ze aan elkaar gekomen. Zo heeft hij ook een molen kunnen bezoeken waarin wordt gewoond door de broer van zijn taalmaatje.
Veel verschillende soorten vogels zien we vandaag niet in de Boterhuispolder. Relatief veel zwanen en flink wat groepjes ganzen. We zien een stel volwassen zwanen met 6 muisgrijze jonge zwanen die al bijna het formaat van hun ouders hebben. Twee ooievaars laten ons betrekkelijk dichtbij komen voor ze een paar meter verderop aan de andere kant van sloot neerstrijken.
We lopen tussen vrijlopende koeien met kalfjes. Helemaal op mijn gemak voel ik me niet als er ook stieren tussen blijken te lopen. Bij hem is als boerenzoon geen enkele aarzeling te merken. Hij taxeert ze op hun kwaliteiten: ‘Twee keer zo zwaar als koeien in Eritrea.’ Even later passeren we een groepje koeien die nog niet gekalfd hebben, ook daar lopen stieren tussen.
Het is een stralende nazomerdag in september, zondag en er zijn veel fietsers. Het geasfalteerde wandel-/fietspad is breed genoeg en er wordt vriendelijk gegroet. Een ons achterop fietsend jongetje van een jaar of zes roept van een afstand dat we opzij moeten. Bij het passeren excuseert zijn vader zich voor het gedrag van zijn zoon, we lachen.
De kastanjebomen bij de Vrouwe Venne Hoeve zit al het blad nog aan de boom, bruin, verdord.
Tot mijn verrassing blijkt het pontje over de Zijl nog steeds in bedrijf. Het pontje staat stampvol en er worden mondkapjes gedragen. Verder is het op de Zijl druk met boten, zeer druk alsof er een parade is.
Over een paar weken doet hij rijexamen. Hij kijkt er naar uit.
Jaap Glasbergen
Taalvrijwilliger
Omwille van privacy zijn de namen gefingeerd.