Er zijn geen resultaten gevonden die voldoen aan uw zoekopdracht. Probeer het a.u.b. opnieuw.
Op zijn bank ligt een pakje baby billendoekjes van Pampers. Lacherig vraag ik hem waar hij die voor gebruikt. Hij zocht iets om allerlei contactoppervlakken in huis te ontsmetten, dit leek wel geschikt en geeft een demonstratie.
De pakketbezorger belt aan en op zijn slippers sprint hij naar beneden. Een pakje voor een buurman en een pakje voor hemzelf. Iets wat je als man niet zelf in de winkel koopt zegt hij blozend…
We lopen weer de route over het Delftse Jaagpad, achterlangs de rioolwaterreiniging, over de Lammebrug en langs Cronesteyn de Vlietweg op. Er passeert een leeg binnenvaartschip, hoog op het water met de wat ouderwetse naam ‘Deo volente’. Ik kom zelf uit kringen waarbij dat vroeger steevast op elke uitnodiging stond, afgekort weliswaar DV (zo God het wil). Het komt hem als moslim bekend voor.
De Vlietweg is een merkwaardig stukje Leiden. Catalogus bungalows, vervuilde sloten afgewisseld met verzakte oude boerderijen en volkstuintjes. Maar ook luxueuze villa’s aan het water met botenhuizen, een inpandig zwembad en dure auto’s op de oprijlaan. Verder ook aan de geur te beoordelen boeren met koeien. In de verte de A4 en zichtbaar de werkzaamheden voor de nieuwe verbinding tussen de A4 en de A44. Aanneemsom, inclusief de verbreding van de weg langs het oude vliegveld Valkenburg: 900 miljoen euro. Aan de overkant inspecteert een inspecteur van Rijkswaterstaat een op een merkwaardige plek afgemeerde zeilboot. Er staat een lekker zonnetje maar de wind is fris.
We praten over het belang om vanuit meerdere bronnen je informatie te halen zeker nu met corona. Hij leest onder meer digitaal artikelen van de 'The New Yorker' en 'The Washington Post' en volgt met belangstelling de complotverhalen. 'Obama heeft de Chinezen veel te veel speelruimte gegeven.' Hij ziet meer in de dadendrang van Trump.
Hij is eruit; hij gaat in het Nederlands rechten studeren in Leiden en laat de Engelse variant in Tilburg schieten. Stukjes lezen uit de krant kosten hem veel tijd; Nederland gebruikt zoveel uitdrukkingen, meer dan Arabisch of Engels. Een recent voorbeeld is ‘de knuppel in het hoenderhok gooien’ of ‘hij laat er geen gras over groeien’. Hij wordt gebeld door een medewerker van de UAF maar door de wind kunnen ze elkaar niet verstaan en belooft terug te bellen.
De Vlietlandbrug bij Voorschoten is weer gerepareerd en het pontje is verdwenen. De kant van Voorschoten is een groot contrast met de Vlietweg; het heet dan ook 'J.J. Slauerhoffpad'. Langs het pad ligt een groot stuk stoepkrijt wat kinderen blijkbaar zijn vergeten. Hij schrijft onze namen met Arabische tekens op het asfalt en legt het krijt weer in het gras voor de kinderen. Sommige voetgangers benaderen ons alsof we natte honden zijn die zich net zullen uitschudden als zij passeren.
Vlakbij het Nico van der Horstpark waar Nazif woont ligt een klein tuincentrum. Hij is er nog nooit geweest en wil er graag een keertje kijken, of ik mee ga. Tot zijn verrassing staan buiten olijfbomen. Zijn vader heeft ze in de tuin staan, om te eten en voor de olie. We zijn de enige klanten en lopen met allebei een kar door het tuincentrum. Het is moeilijk kiezen en soms liggen de prijzen ook hoog. Het worden uitverkoop viooltjes, een vlijtig liesje en een stralende campanula. Of de campanula ook binnen mag? Hij zet het plantje naast de ficus elastica, uw weet wel zo’n rubberplant.
Jaap Glasbergen
Taalvrijwilliger
Omwille van privacy zijn de namen gefingeerd.