Taalwandeling #5

De Telegraaf kan smullen

Hij appt me een fotootje van een pasgeboren baby terwijl hij bij zijn zus in Alkmaar logeert. Ik neem ten onrechte aan dat hij weer oom is geworden. Praten met Hamza is soms alsof je aan een legpuzzel zit zonder dat je de afbeelding kent. Pas als ik hem weer spreek in Leiden kom ik er achter dat het zijn nieuwe dochter is!

Zijn vrouw is in een vluchtelingenkamp in Ethiopië, met twee kleine jongetjes, bevallen van een dochter. In januari hebben we samen zijn advocaat gebeld om te overleggen over de zwangerschap van zijn vrouw en de gevolgen voor de lopende nieuwe procedure; ‘zorg dat zijn naam op de geboorte akte belandt'. Zijn beroep tegen de afwijzing van zijn eerdere verzoek tot gezinshereniging is tot aan de Raad van State verworpen.

Een DNA onderzoek als laatste mogelijkheid, normaal betaalt door de IND, moest hij maar zelf betalen. Kosten 1325 euro. Pas na 300 euro aanbetaling start het laboratorium fase 1 van het onderzoek. Tot mijn verrassing schenkt zijn taalmaatje van de Ekklesia hem dit bedrag zonder dralen.

De vrijwilliger van VluchtelingenWerk zucht wanneer hij met het incomplete dossier wordt geconfronteerd. Niettemin weet hij binnen een aantal weken 500 euro los te peuteren bij een fonds en nog eens 500 euro bij VluchtelingenWerk zelf. Overvragen is niet handig want straks moet er waarschijnlijk ook nog geld worden gevonden voor de tickets. In het dossier is wel te vinden dat jaren achtereen in Nederland niemand heeft onderkend dat hij op alle verzoeken om documenten van de IND niet of onjuist heeft gereageerd.

Het is al weer 4 jaar geleden dat hij vluchtte uit Eritrea. In Nederland heeft hij geld weten te sparen van zijn bijstandsuitkering voor een vliegticket naar Ethiopië en is daar 4 weken geweest in augustus 2019. Vandaar dat zijn vrouw nu is bevallen van hun derde kind. De Telegraaf smult van dit soort berichten. Eerlijk gezegd heb ik wel inwendig staan te vloeken toen hij me vertelde dat ze zwanger was.

Samen ruimen we zijn administratie van 4 jaar op, in verschillende laatjes opgeslagen. Een brief voor de waterschapsverkiezingen. Een brief van de gemeente over het minimabeleid. Een brief van de gemeente over werkzaamheden aan de weg en overlast. Een formulier van het Rode Kruis van het medisch onderzoek dat hij krijgt bij binnenkomst in Nederland. ‘Koortsig, vermoedelijk malaria.’ Ik adviseer hem om dat formulier te bewaren.

Een vrijwilliger van de Ekklesia heeft hem op zwemles voor volwassenen weten te krijgen met Junayd en Beyram.

Ook als ik van te voren zeg ‘op de koffie te komen’, rekent hij erop dat ik mee eet. Er wordt door de Eritrese christenen vaak gevast; geen zuivel en geen vlees. In de aanloop naar Pasen wordt er 40 dagen op die manier gevast.

Elke 13 jarige in Nederland steekt een kop boven hem uit. Toch zat hij ook 5 jaar in militaire dienst in Eritrea en vluchtte hij door de woestijn van Libië naar Europa.

Als we gaan wandelen trekt hij plastic handschoenen aan, gekocht bij de Action.

Jaap Glasbergen
Taalvrijwilliger

Omwille van privacy zijn de namen gefingeerd.