Taalwandeling #2

De blaffende vrouw

De gemeente Leiden heeft grote moeite met het vinden van geschikte locaties om statushouders te huisvesten. Zonder directe buren, aan de rafelrandjes van de stad lukt dat soms beter. Het Nico van der Horstpark is zo’n locatie, grenzend aan het Rijn-Schiekanaal en de waterzuivering.

De opzet was dezelfde route van vorige week in de omgekeerde volgorde te lopen. We lopen door een wijk van Voorschoten met aan de rand woonboten en verder exclusieve huizen die goed zouden passen in de Efteling.

Tot onze spijt blijkt het pontje uit de vaart genomen en kunnen we niet oversteken naar de Vlietweg. We spreken met een echtpaar over het pontje. Als de man zich volgens zijn vrouw niet aan de 1,5 meter houdt blaft ze “Afstand!” De man gehoorzaamt braaf en wij hebben moeite om niet in de lach te schieten.

Nazif zit in dubio; als afgestudeerd advocaat rechten gaan studeren in het Nederlands in Leiden of rechten studeren in het Engels in Tilburg. Onderliggend lijkt dat kiezen voor Leiden ook definitief kiezen voor Nederland is.

Jaap Glasbergen
Taalvrijwilliger

Omwille van privacy zijn de namen gefingeerd.