L'Écume des jours

L'Écume des Jours, (Het Schuim der Dagen) in het buitenland uitgebracht als Mood Indigo, vertelt het verhaal van de welgestelde hedonist Colin die totaal overdonderd is als hij de mooie Chloé ontmoet op een feestje. De twee treden al snel in het huwelijksbootje en hun beider levens lijken compleet. Dan wordt het koppel getroffen door het noodlot. In Chloés longen groeit een mysterieuze bloem die haar fataal zal worden. Het is een allesverwoestende schoonheid die niet alleen haar relatie maar ook de weelderige leefomgeving van het kersverse stel aantast. De enige manier om te genezen is om haar constant te omringen met bloemen, een kostenpost die Colin al snel straatarm maakt.

Boris Paul Vian was een Frans schrijver, ingenieur, dichter, chansonnier en jazztrompettist. Hij heeft ook onder het pseudoniem Vernon Sullivan gepubliceerd. 
Zijn werk was vaak controversieel, zeker in het Frankrijk van de jaren 50. Hij heeft 11 romans geschreven, 4 dichtbundels, diverse theaterstukken, filmscenario's, chansons, etcetera. Vian vertaalde het werk van Raymond Chandler in het Frans.

Als trompettist was hij vaak te beluisteren in de jazz-club "Tabou", destijds in de Rue Dauphine, nabij het literaire en culturele centrum Saint-Germain-des-Présin Parijs. Vian schreef om en nabij de 400 chansons. Zijn meest bekende is Le déserteur, een pacifistisch lied geschreven ten tijde van de oorlog in Frans Indochina. Naar aanleiding van dit lied werd Vian aangeklaagd door de Franse overheid maar hij werd vrijgesproken. Zijn liedjes zijn opgenomen door vele andere artiesten, onder wie Serge Reggiani, Juliette Gréco, Nana Mouskouri, Yves Montand, Magali Noel en Henri Salvador. Serge Gainsbourg verklaarde dat het zien van Boris Vian op toneel hem geïnspireerd had bij het schrijven van liederen.

Als jazz-enthousiast trad Vian op als liaison voor, onder andere, Duke Ellington en Miles Davis in Parijs. Hij schreef voor diverse Franse jazzbladen (Jazz Hot, Paris Jazz) en publiceerde diverse artikelen over jazz zowel in Frankrijk als in de Verenigde Staten.

Boris Vian had vanaf zijn vroege jeugd last van zijn hart: een slecht behandelde angina toen hij twee jaar oud was had een onvoldoende functionerende aorta tot gevolg. Het trompet spelen werd hem op een gegeven moment ontraden omdat "iedere noot die hij speelde hem een dag van zijn leven zou kosten". Vian ging er vrolijk mee door. Toch was hij ervan doordrongen dat hij niet oud zou worden, wat zijn enorm hoge productie verklaart. Hij overleed aan een hartaanval op weg naar het ziekenhuis. Hij is 39 jaar oud geworden.

Inleider van film: Peter Paul Chaudron

Boek; L'Écume des Jours (1947),
Auteur; Boris Paul Vian

Film; Mood Indigo,
geregisseerd door Michel Gondry
131 minuten